Τα πρώτα βήματα ενός μωρού, ακόμα και τα πιο μικρά και αδύναμα, αποτελούν πηγή περηφάνιας για τους γονείς — και δικαιολογημένα. Είναι η αφετηρία μιας νέας περιόδου ανάπτυξης και εξερεύνησης για το παιδί. Το μωράκι μας στέκεται όρθιο και αρχίζει να βλέπει τον κόσμο από μια διαφορετική προοπτική.
Τι, όμως, επηρεάζει το πότε θα αρχίσει να περπατά;
Μια πρωτοποριακή μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Surrey αποκάλυψε ότι η γενετική παίζει σημαντικό ρόλο στο πότε ένα μωρό θα κάνει τα πρώτα του βήματα.
Διαβάστε επίσης: Μωρά: Πότε και πώς αναπτύσσουν τα συναισθήματά τους;
Τι αποκαλύπτει η μελέτη για τα πρώτα βήματα του μωρού;
Οι συγγραφείς της μελέτης, μαζί με την ερευνητική τους ομάδα, ανέλυσαν τις γενετικές πληροφορίες περισσότερων από 70.000 βρεφών. Αναγνώρισαν 11 γενετικούς δείκτες που μπορεί να επηρεάζουν την ανάπτυξη του εγκεφάλου του παιδιού από τη γέννηση και τον χρόνο που θα αρχίσει να περπατάει ανεξάρτητα.
Η μελέτη έδειξε ότι η γενετική ευθύνεται για σχεδόν το 25% της διακύμανσης στην επίτευξη αυτού του ορόσημου στη ζωή ενός παιδιού. Καταλήγοντας μάλιστα σε καλά νέα και για τα παιδιά που αργούν ίσως να περπατήσουν.
Ενώ προηγούμενες μελέτες συνέδεαν το νωρίτερο περπάτημα με μεγαλύτερη επίδοση αργότερα στη ζωή, αυτή η μελέτη βρήκε μια συσχέτιση μεταξύ των γονιδίων που επηρεάζουν το αργότερο περπάτημα και εκείνων που σχετίζονται με υψηλότερη εκπαιδευτική επίδοση.
Η έρευνα επίσης δείχνει ότι το αργότερο περπάτημα μπορεί να συνδέεται γενετικά με μειωμένη πιθανότητα εμφάνισης διαταραχής ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), αν και δεν όρισε τι θεωρείται «αργό» περπάτημα.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει πως τα παιδιά που έχουν γενετική προδιάθεση να είναι λίγο πιο δραστήρια και να κινούνται περισσότερο, θα περπατήσουν και λίγο νωρίτερα.
Ωστόσο, οι ερευνητές αναφέρουν ότι δεν περιμένουν όλα τα παιδιά που περπατούν νωρίς να έχουν ΔΕΠΥ, ούτε όλοι όσοι έχουν ΔΕΠΥ να είχαν περπάτησει νωρίς. H γενετική ποικιλότητα που σχετίζεται με το πότε θα περπατήσει ένα μωρό, φαίνεται να περιλαμβάνει πολλούς διαφορετικούς γενετικούς παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό το αναπτυξιακό στάδιο. Με τους επιστήμονες να τονίζουν πως η κατανόηση αυτής της πολυπλοκότητας μπορεί να βοηθήσει να αποκτήσουν βαθύτερη εικόνα για τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσεται ένα παιδί. 
Πώς το περιβάλλον διαμορφώνει το περπάτημα ενός μωρού;
Μελέτες δείχνουν ότι η μέση ηλικία έναρξης του περπατήματος κυμαίνεται μεταξύ 8 και 18 μηνών.
Τα γονίδια του παιδιού μπορεί να επηρεάσουν το πότε θα περπατήσει, αλλά το ίδιο ισχύει και για το περιβάλλον του. Οι επικεφαλείς της έρευνας προτείνουν ότι τα παιδιά χρειάζονται μια θρεπτική, ενεργειακή διατροφή και αρκετό χώρο για να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στο περπάτημα.
Όμως, αυτό δεν είναι το μόνο που πρέπει να προσέχουν οι γονείς. Τα μωρά που κρατιούνται συνεχώς ή τοποθετούνται σε κούνιες ή άλλα περιοριστικά περιβάλλοντα δεν έχουν την ευκαιρία να εμπλακούν σε φυσική εξερεύνηση που είναι όχι μόνο βοηθητική αλλά και απαραίτητη για να μάθουν να περπατούν.
Ενώ αντίθετα, τα βρέφη που βρίσκονται σε ασφαλείς, ανοιχτούς χώρους και μπορούν να εξερευνούν μόνα τους τι συμβάνει τριγύρω τους μπορεί να περπατήσουν νωρίτερα. Με τους ειδικούς να τονίζουν στους γονείς ότι είναι εντάξει αν το παιδί θυμώσει όταν ένα παιχνίδι είναι μακριά από το χέρι του — χρειάζεται να μάθει να λύνει προβλήματα και να δυναμώνει τους μύες του, και να προσπαθεί να φτάσει μόνο του στον στόχο του.
